Գերելն, իլն. գերութիւն.
Հնացեալ յաւէտ մեղացն գերմամբ. (Նար. ՟Զ՟Գ։)
Ընդ բազումս սաղմոսել՝ գերումն եւ ցրումն մտաց լծակցի. (Կլիմաք.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | գերումն | գերմունք |
| accusatif | գերումն | գերմունս |
| génitif | գերման | գերմանց |
| locatif | գերման | գերմունս |
| datif | գերման | գերմանց |
| ablatif | գերմանէ | գերմանց |
| instrumental | գերմամբ | գերմամբք |