adj. s.
Բռնամարտիկ, ըմբիշ. եւ Բռնամարտկութիւն.
Ձգեալ լինէր ի դահճաց կոյսն բռնամարտի՝ փակեալ ի սենեակ արքունի. (Խոր. հռիփս.։)
Երիս կռիւս հանդիսանամ. կռիւ, եւ գօտէմարտ, եւ բռնամարտ. (Կեչառ. աղեքս.։)
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.
Mots dérivés
Բռնամարտիկ
Բռնամարտիկ կռիւ
Բռնամարտիկք, տկաց
Բռնամարտութիւն, ութեան
Voir tout