beneficent, virtuous, pious, that does good.
ἁγαθοποιός, ἁγαθοποιῶν, ἁγαθός qui bona operatur, bonus, probus Որ գործէ զբարին. բարեպաշտ. առաքինի. աղէկ մարդ.
Այր բարեգործ։ Բարեգործք էին։ Տնարարս՝ բարեգործս։ Բարեգործացն պապանծեցուցանել զանզգամ մարդոց զանգիտութիւն։ Լաւ է բարեգործաց, եթէ կամիցին ըստ Աստուծոյ կամացն չարչարել, քան չարագործացն.եւ այլն։
Բարեգործացն՝ բարութեան ուրախութիւն պատրաստեցին. (Ագաթ.։)
Տէրն բարի՝ չարն ծառայի՝ զբարեգործացն պարգեւեսցէ. (Նար. ՟Հ՟Դ։)
ԲԱՐԵԳՈՐԾ. εὑεργέτης, εὑποιῶν beneficus, munificus, εὑεργέστης bene meritus Բարերար. երախտագործ. մարդասէր. աղէկութիւն ընօղ ուրիշի.
Առ բարեգործն իւր ապստամբ. (Խոր. ՟Բ. 85։)
Տեսանե՞ս ո՛րչափ հատուցանէ Աստուած բարեգործացն յաղքատս. (Մանդ. ՟Ժ՟Ա։)
Բարեգործ առ մարդիկ։ Բարեգործք ոմանք. (Պիտ.։)
Բարեգործացն խնդրել բարիս՝ բնութեան են օրէնք. (Նար. ՟Ձ՟Գ։)
Լինիցիս բարեգործ ալեաց քոց. (Ճ. ՟Ա.) այսինքն խնայեա՛ ի ծերութիւնդ։
Պարզապէս ասի զԱստուծոյ.
Խնդրէ ի քէն Աստուած՝ սիրել զնա իբրեւ զբարեգործ. (Փիլ. բագն.։)
Զի փառաւորեսցեն զբարեգործն Աստուած. (Յճխ. ՟Բ։)
Բարեգործ առ ամենեսին։ Վնասակար եմ բարեգործիդ։ Առանց բարեգործիդ հրամանաց։ Բարեգործ աջովդ, եւ այլն. (Նար. ստէպ։)