adj.

hard;
soft.

adj.

Պինդ. խիստ. (լծ. եւ պիրկ. պ. պիրգ. թ. փէք. գարթ )

Զառաքինութեանց զդպրոցս միաբանել շինել առ ի լաւացուցանել զմանկունս, զի նոցա բնութիւնք մինչ չեւ խիստք եւ բարաշխ խռպողք եղեալ են, կարասցեն դիւրաւ ընդունել զբարեացն ձեւ կերպարանաց. (Փիլ. ել. ՟Բ. 4։)

Բար, հաստ։ Բարաշխ, կակուղ կամ գիրգ։