s.

ԲԱՍԻԼԻՍԿՈՍ ԲԱՍԻՂԻՍԿՈՍ. Բառ յն. βασιλίσκος basiliscus ըստ հյ. Արքայիկ օձ. Քարբ.

Իսկ այլքն բասիղիսկոս ասեն, որ նայելովն միայն սատակէ. (Ոսկ. ես.։)

Որպէս որ բասիլիսկոսն կոչի՝ ազգ ինչ օձից, հայելով միայն սատակէ զմարդ կամ զանասուն. (Եզնիկ.։)