hateful, odious;
tiresome, disagreeable, unpleasant;
that bears hatred, malevolent.
μισητός qui odio habetur, odiosus, odibilis, invisus Որ ինչ ոչ է սիրելի. ատեցեալ. կամ արժանի ատելոյ. արաբ. ատիւ, ատիւվվ
Առհասարակ ատելի են Աստուծոյ՝ ամպարշտեալն, եւ ամպարշտութիւն իւր. (Իմ ՟Ժ՟Դ 9։)
Մինն ի նոցանէ սիրելի, եւ միւսն ատելի. եւ եղիցի որդի անդրանիկ ատելւոյն. (Օր. ՟Ի՟Ա 15։)
Որչափ շատ տայր, շատ եւս ատելի լինէր. (Խոր. ՟Բ 42։)
Զգիւտս նորոգս ատելիս. (Նար. ՟Թ։)
ԱՏԵԼԻ. μισητής իբր μισών osor, odio habens Ատեցօղ. թշնամի. չարակամ. բարիատեաց.
Փրկեսցէ զիս ի թշնամեաց իմոց եւ յատելեաց իմոց։ Զտտելիս իմ սատակեցեր։ Աջ քո գտցէ զամենայն ատելիս քո։ Զատելիս մեր յամօթ արարեր։ Ահրեցայց ես յատելեացիմոց։ Բարի արարէք ատելեաց ձերոց. եւ այլն։
Ի կաղսն եւ ի կոյրս՝ յատելիս անձին Դաւթի. (՟Բ. Թագ. ՟Ե 8։)
Անձանց ատելիք էք, եւ այլոց թշնամի. (Եղիշ. ՟Ը.)
Եթէ ատելի բարւոյ, եւ սիրող չարի իցէ մարդն. (Շ. հրեշտ.։)
Ատելին բարեաց սատանայ. (ՃՃ.։)
Եւ այժմ ոչ զօրէ ատելեացն զչար. (Յճխ. ՟Զ։)