hate, aversion, horrour, rancour, enmity, dislike.
μίσος odium Ատելն. զզուումն. ոխակալութիւն. թշնամութիւն. հակառակութիւն. արաբ. ըտվէգ. ադավէթ
Հատուցին ատելութիւն փոխանակ սիրոյ իմոյ։ Դարձո՛ զսիրտ նորա յատելութիւն թշնամւոյն մերոյ։ Ատելութեամբ (յն. ատելաբար) ընդունէին զօտարս. եւ այլն։
Ատեսցուք ատելութեամբ զատելութեանցն արժանաւորսն. (Կոչ. ՟Ժ՟Դ։)
Ատելութիւն կատարեալ ատել. (Յհ. իմ. երեւ.։ յորմէ եւ Խոսրովիկ.։)
Բերեալ ատելութիւն նախարարացն հայոց ընդ թագաւորին իւրեանց. (Փարպ.։)
Ի յայնմանէ՝ վաշխառութիւն, եւ ըզմիմեանս ատելութիւն. (Շ. այբուբ. ՟Ա։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ատելութիւն | ատելութիւնք |
| accusatif | ատելութիւն | ատելութիւնս |
| génitif | ատելութեան | ատելութեանց |
| locatif | ատելութեան | ատելութիւնս |
| datif | ատելութեան | ատելութեանց |
| ablatif | ատելութենէ | ատելութեանց |
| instrumental | ատելութեամբ | ատելութեամբք |