cf. Անխրամ.
Զոր չէ մարթ խրամատել կամ պատառել ճեղքել, եւ անցանել.
Իբրեւ զպարիսպ պղնձի՝ անխրամատելի ի թշնամեաց. (Արծր. ՟Ե. 2։)
Զբովանդակն արգելուին վայր՝ անխրամատելիս գործելով. (Պիտ.։)
Անխրամատելի երեքկին շրջապատել զնոսա. (Յհ. իմ. ատ.։)
Զհաւատս անխրամատելի հիմնադրեցի ի վերայ իմանալի վիմիդ. (Ճ. ՟Ա.։)