θειότερος divinior որ ասի եւ ԱՍՏՈՒԱԾԱԳՈՅՆ. Աաւել կամ ամենեւին աստուածային. սրբագոյն. առաւել սրբազանեալ. գիւցազնական.
Զի՞նչ էր առ այսոքիւք օծումնն. ըստ որում ծնեալն աստուածայնագոյն էր քան զմարդիկ. (Աթ. ՟Բ։)
Մերձ են առ նա աստուածայնագոյնք քան զպակասաւորսն։ Քան զամենեսնա աստուածայնագոյն, Աստուծոյ գործակից լինել։ Յումեքէ ուսաւ աստուածայնագունէ փչմանէ. (Դիոն.։)
որ ի ձեռն յայտնութեան է խորհրդազգած, աստուածայնագոյն է քան զոր ի ձեռն լրոյն. (Մաքս. ի դիոն.։)
Թէ էր ինչ աստուածայնագոյն քան զայս. եւ այլն. (Սկեւռ.։ ես։)
Աստուածայնագոյն զօրութիւն. (Արիստ. աշխ.։)
Զաստուածծայնագոյն թագաւորաց մերոց զառաքինութիւնս բամբասել. (Ճ. ՟Ա.։)
Վասն աստուածայնագունին այնոցիկ որ ի մեզ են, այսինքն է խոհեմութեան. (Պղատ. տիմ.։)