s.

Ծնանիլն յԱստուծոյ իւիք օրինակաւ, զոր օրինակ սուրբ աւազանաւ.

Ծնունդ աւազանին, որով կատարին յստուածածնութիւն՝ անկատար ծնունդ մարդկան. (Կանոն)

Եւ որպէս Դիցածնութիւն. ծնունդ կամ ծննդաբանութիւն դից. θεογονία generatio, vel genealogia, aut ortus et prosapia deorum

Ոչ ընդունել աստուածամուսունթիւնս, եւ աստուածածնութիւնս։ Պատմիչք աստուածածնութեանց, զորս կոչեաց (սուրբ գիրն՝ ծնեալս) ի պոռնկէ. (Փիլ. ՟ժ. բան. եւ Փիլ. բագն.։)

Ի սկզբանէ ո՛չ բազում աստոածածնութիւն պատմեն. (Պղատ. օրին. ՟Դ։)

Զայս անուն կրէ եւ քրեթուածն իսիովդոսի. յն. θεογονία (Նոննոս.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif աստուածածնութիւն աստուածածնութիւնք
accusatif աստուածածնութիւն աստուածածնութիւնս
génitif աստուածածնութեան աստուածածնութեանց
locatif աստուածածնութեան աստուածածնութիւնս
datif աստուածածնութեան աստուածածնութեանց
ablatif աստուածածնութենէ աստուածածնութեանց
instrumental աստուածածնութեամբ աստուածածնութեամբք