adj.

that bears God.

adj.

θεόφορος deifer Կրօղ յինքեան զԱստուած. որպէս աստուածազգեաց։

Աստուածակիր անձն. (Սարգ. ՟բ. պետ. ՟Գ։)

Որպէս բնակարան Աստուծոյ, բարձօղ զԱստուած.

Աստուածակիր արգանդ կուսի։ Տապանակ բանին աստուածակիր։ Աստուածակիրսեղանոյ սրբոյ. (Գանձ.։)

Որպէս Աստուածակայ.

Ամպաստուածակիր. Աստուածկիր երկին. (Ագաթ.։ Նար.։)

Որպէս Միացեալ ընդ աստուածային բնութեան յանձին բանին.

Գտին (զգերեզմանն) ունայն յաստուածակիր մարմնոյն. (Խոր. առ արծր.։)

Գալստեանն ծննդեանն աստուածկիր մարմնովն յաշխարհս. յն. ներմարմնաւոր գալստեանն. (Ոսկ. յհ. ՟Ա 6։)