Մերթ որպէս Աստուածամայր, աստուածածին. θεοτόκος
Գովէ զմիջնորդն եւ պատճառ այսինքն բարեաց զստուածածնօղն Մարիամ։ (Վրդն.երգ.։)
Մա՛յր աստուածածնօղ. (Աղօթ.։)
Եւ երբեմն որպէս ստորոգելի Հօր Ատուածոյ, կամ աստուածութեան, ըստ որում յանձին հօր. θεογόνος qui deum genuit
Յաղագս աստուածութեանն, եւ որդիութեանն ... (այսինքն) ի վերայ հօր, եւ որդւոյ. Դիոն. ածայ. ՟Բ։ Աստուածածնօղ աստուածնօղ աստուածութիւն ասէ ըզհայր, եւ որդիական աստուածութիւն զորդի. (Մաքս. անդ։)
Վասն զի է աղբիւրեղէն աստուածութիւն հայր, իսկ որդի եւ հոգի՝ աստուածնօղ աստուածութեանն, թէ այսպէս պիտոյ է ասել, բողբոջք աստուածատունկք, եւ որպէս ծաղիկք, եւ գերագոյնք լոյսք. (Դիոն. անդ։)