s.

որպէս Առարկ. առակ. առեղծուած. հանելուկ.

Փափագես լսել առարկուած, զի մատնեսցէ զասացօղն։ Սկսանէին զառարկուածն առեղծանուլ. (Փիլ. սամփս.։)

որպէս Ձեռնարկումն ի հակառակութիւն. դիմամարտութիւն. մրցանք. եւ Ընդդիմութիւն, կամ տարադէպ իրք. եւ կամ պատճառ հակառակութեան. կամ Պատահումն. արկածք.

Յօժարութեամբ մտանիցեմք ի ստադիոն մարտին՝ առարկուածս առնել ընդդէմ չար ախոյեանին. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Ժ։)

Առաջին ընդ նախաչար բանսարկուին առարկուած արարեալ. (Աթ. ի ստեփ.։)

Զգացուցանէին արքայի զառարկուածսն իրին, իբրեւ թէ վասն նորա առ ի նոցանէն այն բան պատերազմի իրագործի. (Յհ. կթ.։)

προσβολή. adjectio. որպէս յն. Յարումն. կցումն.

Շարամերձեալ զսա միմեանց հանդէպ առարկուածին։ Ըստ առարկուածին հաստատուն սովորութեանն։ Եւ որչափ սա ուրուք առարկուածաւ ի վերայ հասցէ. (Պղատ. տիմ.։)