smalled
ԱՌԱՏՈՒԿ կամ ԱՌԱՏԻԿ cf. Առասան, Առասանակ. (իտ. ռի՛տտա)
Բերել կոճեղս փայտից, եւ պնդել ուժգին առատկօք, մինչեւ իջանէր արիւն ընդ ծայրս ոտից. (Ագաթ.։)
Պնդէին անհնարին առատկօք իբրեւ ի հիւսանց մամուլս։ Պարանս առատկաց ի գլուխս եւ յոտս նոցա եդեալ, եւ այսր անդր ձգձգեալք, մինչեւ լուծանել միջոյն. (Յհ. կթ.։)