antagonist, adversary, rival, opponent.
προβάλλων, προβαλλόμενος. objiciens, se opponens Ձեռնարկու. դիմախօս. դիմակաց. դիմամարտ. ախոյեան. ոսոխ.
Առարկու ելեալ թշնամեացն՝ յաղթեաց։ Առ որ ժպրհի բանս յառնել առարկու։ Եւ ոչ նոցա արժան է սորին վասն առարկու մեզ յառնել։ Թէ ոչ էր զօրութիւն փրկչին մերոյ նմին առարկու։ Անգոսնէին՝ զոր ասէր, առարկու (իբր առարկութիւն կամ ընդդիմութիւն) ածեալ ի մէջ զոր ի մովսիսէ խոստումն։ Վկայքն զինէին, եւ զօրագլուխն մարզէին. առարկուքն պնդէին, եւ վարժիչքն քաջալերէին. (Լմբ.։)
Առարկօղ՝ որպէս առակարկու, կամ որ առաջի դնէ զառարկ. ուստի (Թուոց. ՟Ժ՟Ա. 27. անխտիր գրի Առակարկու, կամ Առարկու։)