Նոյն ընդ ԱՌԱՆՁՆԱԲԱՐ, ԱՌԱՆՁԻՆՆ, ըստ ամենայն առման.
Երբեմն առանձնակի, եւ երբեմն խառն ձայնակցութեամբ։ Ոմանք զառաջնորդութիւն հասարակաց, եւ ոմանք առանձնակի յիւրաքանչիւր տանց տանին զտնտեսական խնամս. (Պիտ.։)
Եփրատ առանձնակի գնալով՝ մերձ ի սահմանս բաբիլոնի ի տիգրիս խառնի. (Տօնակ.։)
Պարգեւք է առանձնակի՝ ի թշնամիսն եւ յատելիսն բարեգործել։ Զսրբութիւնն աստանօր առանձնակի տալով։ Որպէս առանձնակի՛ գոլով՝ զնոյն միտս ցուցանեն. եւ այլն. (Սարգ. ստէպ։)
Ամենայն կենցաղ մարդկան՝ առանձնակի (այսինքն սեպհական) ունի շաւիղ. ա՛յլ թագաւոր, եւ ա՛յլ իշխան, ա՛յլ քաղաքացի, եւ ա՛յլ ռամիկ. (Սկեւռ. ես.։)
Յորժամ փութաս երթալ ի մեղս, զմտա՛ւ ած զմեծ զայն եւ զարհուրելի եւ զառանձնակի զքրիստոսի դատաստանն։ իբր մասնաւոր եւ ահաւոր. (Բենիկ.։)