hy    |   fr

Անքննողութիւն

s.

ἁπραγμοσύνη. quies. Չքննելն. անհետազօտութիւն. որ եւ ԱՆՔՆՆՈՒԹԻՒՆ. մանաւանդ Անհոգութիւն. հանդարտութիւն. չպըրպտելն, ետեւէ չինկնալն.

Արժան էր եւ զնոսա առնել մերով անքննողութեամբս տկարագոյնս. (Առ որս. ՟Ժ՟Ե։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif անքննողութիւն անքննողութիւնք
accusatif անքննողութիւն անքննողութիւնս
génitif անքննողութեան անքննողութեանց
locatif անքննողութեան անքննողութիւնս
datif անքննողութեան անքննողութեանց
ablatif անքննողութենէ անքննողութեանց
instrumental անքննողութեամբ անքննողութեամբք