τὸ ἁφιλόνικον τὸ ἥθους. mores praeferre alienos a contentione. Ունելն զբարս հեռի վիճմանց. անյաղթասիրութիւն բարուց.
Զանգիտութիւնն (այսինքն երկչոտութիւնն) ունի ինդ ինքեամբ եւ խորշումն, եւ անվիճաբարութիւն. (Արիստ. առաք.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | անվիճաբարութիւն | անվիճաբարութիւնք |
| accusatif | անվիճաբարութիւն | անվիճաբարութիւնս |
| génitif | անվիճաբարութեան | անվիճաբարութեանց |
| locatif | անվիճաբարութեան | անվիճաբարութիւնս |
| datif | անվիճաբարութեան | անվիճաբարութեանց |
| ablatif | անվիճաբարութենէ | անվիճաբարութեանց |
| instrumental | անվիճաբարութեամբ | անվիճաբարութեամբք |