l'action de ne pas être coupable, innocence.
Անպարտ կամ անպարտականն գոլ. անմեղութիւն. եւ ասելն՝ քաւեալ եմ ես.
Զանպարտութիւն իւր մատնեաց փոխանակ պարտաւորաց. (Մծբ. ՟Բ։)
Անմեղական անպարտութեամբ. (Մագ. ՟Կ՟Է։)
Ծանուցանէ զորոգայթ. եւ կրկին զանյեան բանն ասիցէ, անպարտ է. (Մխ. դտ.։)
Զի՞նչ խօսի, եթէ ոչ զանպարտութիւն եւ զթողութիւն մեղաց դարձելոց ի նա. (Համամ առակ.։)
Անպարտելի գոլն.
Ընդ անպարտութեանն՝ թագաւոր. (Նար. ՟Խ՟Թ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | անպարտութիւն | անպարտութիւնք |
| accusatif | անպարտութիւն | անպարտութիւնս |
| génitif | անպարտութեան | անպարտութեանց |
| locatif | անպարտութեան | անպարտութիւնս |
| datif | անպարտութեան | անպարտութեանց |
| ablatif | անպարտութենէ | անպարտութեանց |
| instrumental | անպարտութեամբ | անպարտութեամբք |