adj.

immortel.

cf. ԱՆՄԱՀԱՑՈՒ.

Նահապետ լինելով ո՛չ մահկանացու ազգին, այլ՝ անմահկանացուին. (Սարգ. ի վերջն։)

Վասն անմահկանացու կենացն փափագանաց վախճանել զմահկանացու կեանսն. (Փիլ. տեսական.։)