cf. ԱՆՀՐԱԺԵՇՏ.
Կայ եւ ունի զանհրաժարելին հիմնեցուցեալ վայելչութիւն. (Պիտ.։)
Զայս պատուիրան անհրաժարելի աւանդութեամբ պահանջեաց տէր մեր։ Եդ օրէնս անհրաժարելիս. (Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Է։ եւ Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Զ։)
Զմիւսոյն եւս արբեցութեան զպէտսն անհրաժարելիս առնէ. (Բրս. արբեց.։)
Պատասխանատու մեծին՝ ըմբռնեալ անհրաժարելի. (Նար. ՟Ի՟Զ։)
Անհրաժարելի սրտմտութիւն, կամ բարկութիւն, կամ դահիճ. (Փիլ. լիւս.։ Բրս. հց.։ Ածաբ. մկրտ.։)