adj.

inevitable, indispensable, necessary;
irrevocable;

adv.

indispensably, necessarily, inevitably, irrevocably.

adj.

որ եւ ԱՆՀՐԱԺԱՐԵԼԻ. ἁπαραίτητος inexorabilis, inevitabilis Ուստի չէ՛ մարթ կամ չէ պարտ հրաժեշտ տալ. անխուսափելի. հարկեցուցիչ. հարկաւոր. անփոփոխ. անհնարին. գաչընմազ. փէք իգթիզալը.

Պարտ էր ի վերայ նոցա անհրաժեշտ կարօտութեանն գալ։ Անհրաժեշտ շառաչմամբք հալածեալք. (Իմ. ՟Ժ՟Զ. 4. 16։)

Անհրաժեշտ իշխանութիւն Արարչին. (Անան. նին.։)

Անհրաժեշտ վճռի. (Նար. ՟Կ՟Ա։)

Ոչ փոփոխի կենդանի երանութիւնն, անհրաժեշտ պայծառութիւնն։ Յանհրաժեշտ բարութիւնսն. (Յճխ. ՟Ժ՟Բ. ՟Ժ՟Գ։)

Որպէս պատահումն գունոյ յէութիւն մարմնոյ՝ անփոփոխ իմն եւ անհրաժեշտ. (Նար. ՟Ղ՟Գ։)

Անհրաժեշտ դաւանութեամբ. (Շար.։)

Այն ճգունք՝ բարեպաշտաց անհրաժեշտք են. (Նսիւք։)