Անաստուածաբար

adv.

ἁθέως. sicut atheus. Իբրեւ անաստուած. հեթանոսաբար.

Կեալ չարաչար եւ անաստուածաբար. (Ածաբ. ծն.։)

Անաստուածաբար ձօնեալ մոլէին. (Նար. ԽԸ։)

Անաստուածաբար սուտ վկայութիւն տան. (Երզն. խրատ.։)