destruction, devastation, ruin;
disparagement, defamation.
որ եւ ԱՂԱՐՏՈՒԹԻՒՆ. Ընդ վայր հարումն (որպէս զանպիտան արտ աղի, կամ որպէս աղաջուր) թշնամանք. նախատինք. անարգանք. եպերանք.
Զաղարտանսն եւ զհեգնութիւնսն, որք կարի կսկծեցուցանեն զմիտս մեր. (Ոսկ. եբր. ՟Ի՟Ը։)
Չարագոյն թուելով առաւել քան թշնամանօք լի, եւ աղարտանս անձինս. (Պիտ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | աղարտանք | |
| accusatif | աղարտանս | |
| génitif | աղարտանաց | |
| locatif | աղարտանս | |
| datif | աղարտանաց | |
| ablatif | աղարտանաց | |
| instrumental | աղարտանաւք |