adj.

that has the same sickness;
compassionate;
— լինել ումեք, to have compassion, pity on some one, to compassionate.

adj.

συμπάσχων, συμπαθής compatiens, qui pariter movetur Կրակից՝ հանդերձ կարեկցութեամբ. չարչարակից. վշտակից. մէկտեղ ցաւ քաշօղ, ցաւակից.

Ախտակիցն ամենայնի, եւ հաղորդ վշտաց։ Ախտակից է բոլորն կենդանի ինքեան։ Կարօղ է ախտակից լինել տկարութեանս մերում։ Եթէ եղեր հայր որբոց, եթէ ամենայնի ախտակից եղեր. (Սկեւռ. Լմբ.։ Նիւս. բն.։ Պրպմ. ՟Լ՟Բ։ Բրս. առ ընչեղս.։)

Առ իս նայեցեալ՝ ախտակի՛ց լերուք. (Ժմ.։)

Եւ գործակից ախտից մեղաց. մեղսակից.

Զփարաւոնին ախտացաք զծանրասրտութիւն, եւ իւրոց ախտակցաց։ Տեսեր զիս ընդ ախտակիցս՝ յամօթոյ ծաղրն։ Ախտակից լինել ինձ կոչէի բարկութեան եւ անիծից. (Լաստ. ՟Ժ՟Ա։ Լմբ. սղ.։ Սկեւռ. աղ.։)