compassion, pity;
vice, passion.
συμπάθεια, το συμπαθές commiseratio, humanitas, eadem pati Կարեկցութիւն. վշտակցութիւն. չարչարակցութիւն. ցաւակցութիւն.
Ախտակցութեանն յուզումն ... Մարդ՝ առ ի նմանապէս ախտակցութեանց։ Զանմարդութիւնն իբրեւ զազատութիւն ողջունեմք, իսկ զախտակցութիւնն իբրեւ զգարշելի ինչ անպատուեմք։ Սէրն շարժի ի յախտակցութիւն միմեանց։ (Աթ. ՟Դ։ Ածաբ. աղքատ.։ Շ. մտթ.։)
Առ մարմնական ազգակցութիւնս այսպիսի ախտակցութիւնս ունիմք։ Ողորմութիւնն է ախտակցութիւն, յորժամ ոք ի գթոյն ստիպի. (Սարգ. յկ. ՟Է։ Լմբ. էր ընդ եղբ.։)
Խարշեցաւ փոր իմ ի լալոյ, զախտակցութիւն ասէ։ ԶԱստուած առ ի մեր խնայումն շարժէ ախտակցութիւն. (Վանակ. Յոբ.։)
Եւ բերումն ախտաւոր. անկարգ յօժարութիւն. ցանկութիւն. յարում, մոլի սէր. աշգ, սէվտա. προσπάθεια addictio, cupiditas.
Մաքուր եւ անխառն յամենայն նիւթական ախտակցութենէ։ Այնպիսեաւ ախտակցութեամբ բոլորովին լինիցի մարմին եւ արիւն։ Ի բաց կացցեն յերեւելեացն ախտակցութենէ. (Նիւս. կուս.։)
Աշակերտեցան Աւետարանին, եւ օտարացան ի զգայական ախտակցութենէս. (Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Ա։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ախտակցութիւն | ախտակցութիւնք |
| accusatif | ախտակցութիւն | ախտակցութիւնս |
| génitif | ախտակցութեան | ախտակցութեանց |
| locatif | ախտակցութեան | ախտակցութիւնս |
| datif | ախտակցութեան | ախտակցութեանց |
| ablatif | ախտակցութենէ | ախտակցութեանց |
| instrumental | ախտակցութեամբ | ախտակցութեամբք |