subject to diseases or passions.
ἑμπαθής passionubus aut morbs obnoxius Ենթակայ ախտից ցաւոց. ախտաժետ. ցաւոտ. մարազլը.
Ախտակիր մեր մարմին՝ առաւելութեամբ եւ պակասութեամբ վշտանայ։ Սոքօք եւ զայլսն զախտակիրս խրատէ։ Աղաղակեմ ընդ ախտակրին. (Բրս. հց.։ Ոսկ. յհ. ՟Ա. 37։ Յիսուս որդի.։)
Եւ ախտաւոր. մոլեկան.
Ազատիս յամենայն ախտակիր խորհրդոց մարմնոյ. (Վրք. հց. ՟Ի՟Ա։)
Եւ ախտական. կրական. չարչարելի.
Անախտանալի բանին, եւ ախտակրի մարդոյ. (Սարկ. պատկ.։)
Նոյն ախտակիրն Աստուած բան՝ մարմնովն ախտակրեալ. (Ուռպել.։)
ԱԽՏԱԿԻՐ ԼԻՆԵԼ. Կամաւ կրել զկիրս մարդկայինս, կարեկիր եւ կարեկից գտանիլ.
Ախտակիր եղեր հողեղէն բնութեանս։ Զչարչարանս յանձն առեր, ախտակիր հողեղինացս եղեր. (Շար.։)
Մերթ՝ ըմբռնիլ յախտաւոր կիրս.
Զոր կնոջն դաւաճանեալ, ախտակիր եղեալ խաբանօք. (Զքր. կթ.։)