Ախտաբար

adv.

ἑμπαθῶς ut affectibus obnoxius Կրիւք. կարեօք. ըստ կարեաց մարմնոյ.

Ախտաբար՝ ի՛մն Աստուած ոչ ծնաւ. աստուածավայելչապէս ասեմ զծնունդն։ Կերակրոց եւ ըմպելեաց ախտաբար հոսմանց. (Նիւս. թէոդոր.։ Շ. թղթ.։)

Եւ ախտաւորաբար. անկարգաբար. մոլեկան յօժարութեամբ. κακῶς, φαύλως vitiose

Ոչ է պարտ յաղագս մսոց ախտաբար ունել. (Բրս. կան.։)

Եթէ ախտաբար ստացեալ էր զպարտէզն. (Վրք. հց. ՟Բ։)

Մի՛ եւ մի՛ իւիք խոտորել ախտաբար ի հակառակն կոյս. (Շ. ատ.։)

Կամաւ ընթանամ ախտաբար զհետ դիւասերմ որոմանցն. (Մարաթ.։)