hy    |   fr

Տիրամայր, մօր

s.

Mother of God, the Holy Virgin, mother of our Lord;

fig.

a priest's mother.

s.

Մայր տեառն. Աստուածամայր. Աստուածածին կոյս.

Դու տիրամայր գոլով մեր. (Խոր. առ արծր.։)

Եթէ զիս գտցես տիրամայր։ Քեզ պարտական եմք երկրպագութեամբ ունել շնորհ տիրամայր՜ Հայցեմք պաշտպան զտիրամօրդ ձեռնտուութիւն. (Նար.։)

Տիրամայր աստուածածնին. (Շար.։)

Տիրամայրն իմ ասէր ամենահեզ ձայնիւն, արար զօրութիւն բազկաւ իւրով. (Լմբ. սղ.։)

Ասեմք ըստ աւետարանչացն ձայնի զտիրամայրն ոչ եկեալ ի գերեզմանն (ընդ իւղաբերսն). (Սկեւռ. յար.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif տիրամայր տիրամարք
accusatif տիրամայր տիրամարս
génitif տիրամաւր տիրամարց
locatif տիրամաւր տիրամարս
datif տիրամաւր տիրամարց
ablatif տիրամաւրէ տիրամարց
instrumental տիրամարբ տիրամարբք