s.

fight, war against God.

cf. ԱՍՏՈՒԱԾԱՄԱՐՏՈՒԹԻՒՆ.

Յաւուր մատնութեան դառն գիշերին տիրամարտութեան. (Նար. ՟Ծ՟Ը։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif տիրամարտութիւն տիրամարտութիւնք
accusatif տիրամարտութիւն տիրամարտութիւնս
génitif տիրամարտութեան տիրամարտութեանց
locatif տիրամարտութեան տիրամարտութիւնս
datif տիրամարտութեան տիրամարտութեանց
ablatif տիրամարտութենէ տիրամարտութեանց
instrumental տիրամարտութեամբ տիրամարտութեամբք