s.

Mother of God.

cf. ԱՍՏՈՒԱԾԱԾԻՆ.

Հանդերձեալ էր ելանել յաշխարհէ տարփողական հոգւով սիրով աստուածամայրն. (Դիոն. թղթ. ՟Ժ՟Ա։)

Զմաքրական մարմինն աստուածամօր կուսի, ի յերկնային փոխումն աստուածամօրն. եւ այլն. (Շար.։)

Ըստ այնչափ ընտանութեան քոյր աստուածամօրն զնա ասէ. (Սկեւռ. յար.։)

Որք եւ սուրբ համաձայնեալ, յաստուածամայրն հաւատացեալ. (Գանձ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif աստուածամայր աստուածամարք
accusatif աստուածամայր աստուածամարս
génitif աստուածամաւր աստուածամարց
locatif աստուածամաւր աստուածամարս
datif աստուածամաւր աստուածամարց
ablatif աստուածամաւրէ աստուածամարց
instrumental աստուածամարբ աստուածամարբք