cf. Պարսաքարեմ;
to spring up, to burst out, to jump forth.
cf. ՊԱՐՍԱՔԱՐԵՄ. իրօք կամ նմանութեամբ.
Քարկոծէ, եւ պարսէ զգազանս անբանս. (Առ որս. ՟Ղ։)
Պարսեաց զհսկայն դէպուղղակի ի ճակատն. (Մագ. ՟Ծ՟Է։)
Նախ առ աստուած ձգեաց (չարախօսն) զլեզուն, եւ պարսեաց զթոյնք իւր իբրեւ զարձան վիմի. (Մագ. ՟Ծ՟Է։)
Պարսել զպարտաւորեալս՝ իբր զվնասակար անփրկանաւոր անհամոզելի. (Նար. ՟Է։)
Պարսեսցին պատրանքն, ջրեսցին մեղքն։ Պարսեսցի՛ն պատրողին բանսարկութիւնք. (Նար. ՟Լ՟Բ. ՟Ղ։)
Յորժամ ամենայն թշնամանքն լեզուաւն արտաքս պարսեսցին. (Բրս. բարկ.։)
ՊԱՐՍԵՄ, եցի. չ. ἑκπηδάω resilio. Ի վեր վազել. ի դուրս ոստնուլ, որպէս քար ի պարսատկէ. վեր ցաթկէլ, նետուիլ.
Բայց աղեքսանդրոս (ի ջրոյն) յերկիր արտաքս ի ցամաքն պարսեաց. (Պտմ. աղեքս.։)
(Արի՛, զի՞ խորդաս). ո՞չ տեսանես ի վեր քան զօդս պարսեալ զնաւդ. (Փիլ. յովն.։)