adj.

որ եւ ՆԱԽԱՆՁԿՈՏ. φθονερός, βάσκανος, βασκαίνων invidus, invidens. Յաչաղկոտ. չարակն. մախացող. բախիլ.

Սոյնպէս են եւ նախանձոտք. միայն ի վիշտս նախանձողին (այսինքն նախանձելւոյն) հային, եւ զկեանս իւրեանց արհամարհեն։ Աչք նախանձոտին տրտմութիւն ծնանին։ Գազան է թունաբեր նախանձոտն (կամ նախանձն). (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 36։ ՟Բ. 9։)

Ինքնահաճք, նախանձոտք. (Խոր. ՟Գ. 68։)

Ես ζηλωτής zelotes, aemulus, vindex. Նախանձայոյզ. վրէժխնդիր. քինախնդիր.

Ես եմ տէր աստուած քո, աստուած նախանձոտ, որ հատուցանեմ։ Աստուած նախանձոտ եւ վրէժխնդիր տէր. (Ել. ՟Ի. ՟Լ՟Դ։ Օր. ՟Դ. ՟Ե. ՟Զ։ Նաւ. ՟Ա. 2։ Տե՛ս եւ Եղիշ. ՟Բ. ուր բացատրի իմաստ գրոցն։)

Հուրն նախանձոտ կերիցէ զթշնամիսն. (Եփր. եբր.։)