envious, jealous, invidious;
emulous, rival.
cf. ՆԱԽԱՆՁՈՏ) ըստ ա նշ. որպէս Մախացող. φθονερός.
Նախանձորդ թշնամին եսպան զնա. (Ճ. ՟Ա.։)
Եւ ոչ զրպարտութեամբ պատճառս տայր նախանձորդաց։ Եւ ոչ խափանել կարաց զիս նախանձորդն (բանսարկու). (Իսիւք.։)
Հապստէտ լսէր զնախորդացն զբանսարկութիւն. (Փարպ.։)
Եւ ըստ ՟բ. նշ. որպէս Նախանձաւոր. փո՛յթ. հետեւող. ζηλωτής.
Նախանձորդք էք հոգեւորացն. (՟Ա. Կոր. ՟Ժ՟Դ. 12։)
Այսմիկ եւ մեք լիցուք նախանձորդք. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 38։)