adj.

revengeful, vindictive, malevolent;
— լինել, ելանել, to revenge oneself;
եղեւ մահու նորա, he revenged his death.

adj.

ἑκδικητής ultor ζηλοτής zelotes. իտ. geloso. որ եւ ՔԻՆԱՅՈՅԶ. Խնդրօղ զքէն վրիժու. վրէժխնդիր. ... եւ Նախանձայոյզ.

Հանապազ զսիրան քինախնդիր ոխապահաց կսկծեցուցանէ. (Մանդ.։)

Քինախնդիր մահուանն մօրկայ. (Վրդն. պտմ.։)

Արք նախանձայոյզք քինախնդիրք պահեն զկանայս իւրեանց. (Եփր. ծն.։)

ՔԻՆԱԽՆԴԻՐ ԼԻՆԵԼ, կամ ԵԼԱՆԵԼ. ζηλόω zelo τιμωρέω vindico. Վրէժխնդիր, եւ նախանձախնդիր լինել. խնդրել առնուլ զքէն վրիժուց իրաւամբք, կամ առ ատելութեան եւ մախանց. եօճ առնել.

Քինախնդիր եղեւ Աստուածոյ իւրոյ. (Թուոց. ՟Ի՟Ե. 13։)

Քինախնդիր լինել մահուանն արայի։ Քինախնդիր անցելոցն մարտից կամեցաւ լինել շապուհ. (Խոր. ՟Ա. 14։ ՟Գ. 25։)

Որպէս թէ քինախնդիր ելանել։ Որպէս թէ քինախնդիր եղեալ մահուանն վլթի. (Ղեւոնդ.։)

Արեանն եռալոյն պատճառն քինախնդիր լինելն է առ տրտմեցուցիչն. (Մխ. բժիշկ.։)