cf. ՀԱՍՏԱՏՈՒԹԻՒՆ.
Աճմունք եւ հաստատմունք եւ ապականութիւնք. (Արիստ. աշխ.։)
Անդրէն հաստատումն ամենայնի. (Նիւս. բն.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | հաստատումն | հաստատմունք |
accusatif | հաստատումն | հաստատմունս |
génitif | հաստատման | հաստատմանց |
locatif | հաստատման | հաստատմունս |
datif | հաստատման | հաստատմանց |
ablatif | հաստատմանէ | հաստատմանց |
instrumental | հաստատմամբ | հաստատմամբք |