hy    |   fr

Հաստոյր

adj.

serious, grave, mortal;
— վերք, a deep wound;
տալ — հարուածս, to give the finishing stroke or death-blow, to despatch.

adj.

Իբր Ազդոյ. ուժգին. սաստիկ. cf. ՀԱՍՏ. եւ cf. ԱՍՏԻ. որ է դիպօղ, եւ կարեվէր.

Վիրաւորեաց զնոսա հաստոյր հարուածովքն. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 26։)