well or deep-rooted, well established, firm, solid;
— առնել, կանգնել, to strengthen, to root, to establish.
εὕριζος bene radicatus. Որոյ արմատն է հաստատուն.
Ի լեառն սուրբ նորա, հաստարմատ, ցնծասցէ ցնծութեամբ ամենայն երկիր. (Սղ. ՟Խ՟Է. 2։ (որ ո՛չ է մակբայ, այլ ածական՝ լերին կամ ցնծութեան ըստ պէսպէս օրինակաց յն)։)
Հաստարմատ տունկ. (Նար. խչ.։ Շ. եդես.։)
Իբր մ. Հաստատութեամբ.
Զճշմարիտ ազատութեան հրամանն հաստարմա՛տ արձանացո՛ առ իս. (Բենիկ.։)