poisonous;
biting (speech).
ԹՈՒՆԱԲԵՐ կամ ԹԻՒՆԱԲԵՐ. ἱοβόλος venenosus, venenatus Որ բերէ յինքեան՝ այսինքն ունի զթոյն, եւ յայլս եւս արկանէ. թունաւոր. թունաւորիչ.
Թունաբեր գազանք, կամ սողունք, կամ օձք, կամ իժք. (Փիլ. ստէպ։ Ոսկ. յհ.։)
Առ բնզումս ի բժշկանացն ասացին ոմանք գործակից լինել թունաբերացդ յօգուտ ինչ։ Սողնոցն, որ նշանակ թունաբեր ախտիցն է. (Փիլ. նխ. ՟բ.։ եւ Փիլ. լին. ՟Բ. 56։)
Որպէս ի թունաբեր վիրաց ի բաց փախչել. (Բրս. սղ.։)