scholar, learned man;
prophet.
Այն՝ որ գիտէ կամ գիտաց, գիտացօղ. գիտցօղ. եւ Գիտուն.
Ոչ են գիտող առնելոյ զբարիս. (Լմբ. ժղ.։)
Ասեն գիտողք իրացն. (Վրդն. օրին.։)
Գրական գիտողօք. (Ասող. ՟Գ. 7։)
ԳԻՏՈՂ. մերթ որպէս Գէա կամ գուշակ ճշմարիտ. այսինքն մարգարէ. տեսանօղ. (որպէս եւ ըստ յն. տեսանել եւ գիտել է նոյն)
Ասէ գիտողն ի սաղմոսարանի։ Գիտող մարգարէն։ Գիտօղն ասէ։ Միւս գիտօղն ասէ. (Ագաթ.։)