Բարկացայտ

adj.

Ցայտեալ սաստկութեամբ՝ որպէս բարկութեամբ. որ ցայտէ զցասումն. ահագին, սաստիկ յուզեալ.

Այժմ ծով ի բարկացայտ լեռնակուտակ ալեացն զնստեալ վրդովմանց. (Խոր. վրդվռ.։)

Բարկացայտ (կամ բարկացեալ) ալիքն՝ լեռնաձեւ կուտակին. (Ագաթ.։)