Other definitions containing this entry
Այժմու երեւեալ չարս, աստուածածին ոչ գոլ ասելով զսուրբ կոյսն, այլ քրիստոսածին, յաւէտ զի մարդածին. (Պրպմ.։)
Նեստոր հայհոյեաց զամենսուրբ կոյսն՝ մարդածին լինել (կամ ասել), եւ ոչ աստուածածին. (Խոր. ՟Բ. 61։ Ասող. ՟Բ. 6։)
ՄԱՐԴԱԾԻՆ. Ըստ առասպելաց՝ Ծառ, որ պտղաբերէ զմարդ.
Զափրիգոնն առ եթովպացիսն ծառ մարդածին, զորմէ ասեն պտուղ լինել մարդ զհերացն ստորակախեալ. (Մագ. ՟Ժ՟Ա։)
Ամբարիշտն նեստոր հայհոյեաց զամենասուրբ կոյսն՝ մարդածին ասել. (եւ ոչ աստուածարին. Խոր. ՟Գ 61։)
Ծառ մարդածին, զորմէ ասեն՝ պտուղ լինել մարդ զհերացն ստորակախեալ՝ իբրու զայլ ինչ ի մրդոց. (Մագ. ՟Ժ՟Ա։)
χριστοτόκος quae christum peperit. Ծնօղ զքրիստոս. որ ըստ ինքեան նշանակէ Մայր Քրիստոսի, որ եւ ԱՍՏՈՒԱԾԱՄԱՅՐ. բայց ժանտն նեստոր ասէր նշանակութեամբս մարդածին՝ առ ի խափանել զձայն ուղղափառաց Աստուածածին.
Աստուածածին ոչ գոլ ասելով (նեստորի) զսուրբ կոյսն, այլ քրիստոսածին, յաւէտ զի մարդածին։ Աստուածածին է ծնօղն. իսկ քրիստոսածին ոչ երբէք ուրեք ասելի է։ Որպէս ի դէմս քրիստոսի՝ փոխեցաք զքրիստոսածին, եւ ասացաք աստուածածին. (Պրպմ. ձ։ Դամասկ.։ Լմբ. առ յոյնս.։)
Քրիստոսածին (ընդ որում մարդածին) ոչ երբէք ուրեք է կոյս. վասն զի զայս ի սակս ջնջելոյ զանուն աստուածածնողութեան (յն. զստուածածին ձայդ) գտաւ պիղծ եւ ատելին նեստոր. (Դամասկ.։)
Իբրեւ զարդի ծնեալ մանկունս. (՟Ա. Պետ. ՟Բ 2.) յն. մի բառ, որպէս արդածին, կամ նորածին. ἀρτιγέννητος modo genitus
ոչ նստորի յարկած մտեալ, որ մարդածին զկոյս ասացեալ. (Շ. վիպ.։)
Voir tout