begetting a man;
fabulous tree feigned to produce men.
ἁνθρωποτόκος hominis genitrix. Ձայն պղծոյն նեստորի, որ ծնօղ լոկոյ մարդոյ գոլ հայհոյէր զտիրամայր աստուածածինն.
Այժմու երեւեալ չարս, աստուածածին ոչ գոլ ասելով զսուրբ կոյսն, այլ քրիստոսածին, յաւէտ զի մարդածին. (Պրպմ.։)
Նեստոր հայհոյեաց զամենսուրբ կոյսն՝ մարդածին լինել (կամ ասել), եւ ոչ աստուածածին. (Խոր. ՟Բ. 61։ Ասող. ՟Բ. 6։)
ՄԱՐԴԱԾԻՆ. Ըստ առասպելաց՝ Ծառ, որ պտղաբերէ զմարդ.
Զափրիգոնն առ եթովպացիսն ծառ մարդածին, զորմէ ասեն պտուղ լինել մարդ զհերացն ստորակախեալ. (Մագ. ՟Ժ՟Ա։)