adj.

ՅԱՒԷԺԱԿԱՅ կամ ՅԱՒԵԺԱԿԱՅ. Յարակայ. կայուն. հաստատուն. յաւիտենական. անանց.

Յաւէժակայ ստացուածով (իմաստութեան) մեծացելոց։ Հանդերձելոյ եւ յաւէժակայ բարութեանցն։ Ի յաւեժակայ գոյացութեանցս (տարերաց)։ Զձեռս ի վեր համբառնալով՝ զմնացականն եւ զյաւեժակայ բարեբանութիւնն ընծայէր. (Պիտ.։)