adj.

ՅԱՒԷՏԱԶՈՒԱՐԹ ՅԱՒԷՏԱԶՈՒԱՐՃ. ἁειθαλής semper virens. Հանապազ զուարթ եւ զուարճացեալ. յարազուարճ. յարադալար.

Տնկեսցուք զձիթենին յաւէտազուարթ (կամ յաւէտասաղարթ). (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 23։)

Յաւէտազուարճ ցնծութեամբ խնդա՛. (Անան. եկեղ։)