adj.

Օրէնսգէտ, գիտակ օրինաց. ուսեալ՝ ուսուցիչ օրինաց.

Օրինագէտք ոչ ծանեան զիս. (Մծբ. ՟Ժ՟Թ։)

Այլ ասիցես. մեզ զի. մեզ դնէ, զորս ոչ արար օրինագէտ ... այսինքն օրէնսգէտ չարար չուսոյց. (Լմբ. սղ.։)

Կամ Հպատակ օրինաց. օրինապահ. νόμιμος legitimus.

Ոչ ապաքէն օրինագէտ օրինիւն օրինագէտք, եւ անօրէնքն՝ տնօրէնութեամբ անօրէնք. (Պղատ. մինովս.։)