s.

cf. Քակտումն;
unravelling, solution, enodation.

s.

Քակելն, իլն (ըստ ամենայն առման).

Զմահն համարեալ ո՛չ շիջումն հոգւոյ, այլ քակումն եւ անջատումն դժոխոց. (Նախ. յես.։)

Ի քակումն արիանոսաց հերձուածոյն. (Առ որս. ՟Ժ։)

Ի քակումն մահու։ Ընկերութեան քակումն։ Առաջի արկանէին առ ի քակումն Քրիստոսի։ Բազմութիւն քահանայապետից զքակումն հրէական կարդացն ցուցանէ։ Եւ բնաւին տանց քակումն. (Ճ. ՟Ա.։ Ոսկ. յհ. ՟Ա. 3. 28։ Երզն. մտթ.։ Մխ. դտ.։)

Տեսանէր զքակումն (այսինքն զցրումն) սիւնի գնդին. (Փարպ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif քակումն քակմունք
accusatif քակումն քակմունս
génitif քակման քակմանց
locatif քակման քակմունս
datif քակման քակմանց
ablatif քակմանէ քակմանց
instrumental քակմամբ քակմամբք