vegetable, vegetative, vegetating;
innate, inborn;
possessive, adventitious.
φυτικός ad plantas pertinens, vegetativus, vegetabilis. որ եւ ՏՆԿԱՒՈՐ. Սեպհական տնկոց. բուսական. աճեցական. տնկեալ ինչ.
Եւ այլ ինչ շունչ, որ ի տնկականսեւ ի կենդանիս. (Արիստ.։)
Սննդականաւն եւ տնկականաւն զօրութեամբ։ Տնկական ասելով, զոր սնանելն եւ աճելն եւ ծնանելն առնէ։ Զտնկականին զգայութիւն ունին. (Նիւս. բն.։)
Ըստ միանգամ գօսանալոյ ի տնկականէն շնչոյ զրկին, որով շարժինն առ աճումն եւ զարգանալ. (Մաքս. ի դիոն.։)
ՏՆԿԱԿԱՆ. որպէս Տնկակից. ընդաբոյս.
Բունեալ յանգամս մեր մեղացն օրէնքն, եւ տնկական ցանկութեանցն շարժմունքն. (Կիւրղ. ղկ.։)
ՏՆԿԱԿԻՑ. (sic! recte ՏՆԿԱԿԱՆ). որպէս Արտաքուստ տնկեալ ուսմամբ. ստացական.
Բազումս ունի զօրութիւն (միտքն). ունակական, տնկական, բնական, ընդմտածական. (Փիլ. այլաբ.։)