adj.

thick with plants;
thick, branchy, bushy.

adj.

σύμφυτος consitus, densus. Ուր իցեն խիտ առ խիտ տունկք. տնկաւէտ։

Անտառն տնկախիտ. (Զաք. ՟Ժ՟Ա. 2։)

Ի տնկախիտ դրախտէն։ Իբրեւ զդրախտ տնկախիտ. (Մանդ. ՟Ժ՟Ա։ Լաստ. ՟Ժ։ Ի տնկախիտ ուրեմն տեղւոջ արքունեաց. Պտմ. աղեքս.։)

Տնկախիտ բուրաստանս։ Այգեստան տնկախիտ պատրաստութեամբ. (Արծր. ՟Ա. 11։)

Երկիր տնկախիտ եւ ծաղկաւէտ։ (Վրդն.ծն.։)

Կամ Ոստախիտ. վարսաւոր. ուռճացեալ.

Զզանազան տնկախիտ ծառոցն ունելով բացառութիւն։ Զօգտակարն՝ որ ի ծաղկածին երկիր, եւ ի տնկախիտ ծառսն. (կայր. Պիտ.։ Վրդն. ծն.։)