adj.

slaying one's master.

adj.

φονευτής τοῦ κυρίου interfector domini, occisor patroni. Սպանօղ տեառն իւրոյ. իր տիրոջը սպաննողը.

Ողջոյն իցէ զամրի տիրասպան. (՟Դ. Թագ. ՟Թ. 31։)

Ի վերայ տիրանենգ եւ տիրասպան ժողովրդոց։ Տիրատեացք, տիրասպանք. (Փարպ. Մեսր. երէց.։)

Կամ κυριοκτόνος, χριστοκτόνος dominum Christum trucidans. Սպանօղ զքրիստոս տէրն մեր.

Ստեփաննոս քարկոծեալ լինէր ի տիրասպան հրէից. (Ածազգ. ՟Ժ՟Ա։)

Քահանայապետ ազգին տիրասպանաց։ Ընդ տիրասպան ազգի հրէից։ Ի մէջ հրէիցն տիրասպանից։ Ասէր առ տիրասպանիցն հանդէս։ Երուսաղէմ տիրասպան. (Ագաթ.։ Շիր. զատիկ.։ Սարգ. ՟ա. պ. ՟Ժ՟Բ։ Շ. տաղ.։ Ճ. ՟Բ.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Տիրասպանու

Voir tout